ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ตฤตีย-, ตฤตียะ '

    ตฤตีย-, ตฤตียะ  หมายถึง [ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ตฤตีย-, ตฤตียะ

    [ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

  • ตฤท

    [ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).

  • ตฤป

    [ตฺริบ] (แบบ) ก. อิ่ม, ให้อิ่ม, ให้กิน, เลี้ยง, กิน เช่น ตฤปตฤณ. (ส.; ป. ตปฺป).

  • ตฤษณา

    [ตฺริดสะหฺนา] (แบบ) น. ความปรารถนา, ความอยาก, ความดิ้นรน.(ส.; ป. ตณฺหา).

  • ตฤๅ

    [ตฺรี] น. ปลา, โดยมากใช้ ตรี. (ข. ตฺรี).

  • ตลก

    [ตะหฺลก] ก. ทําให้คนอื่นขบขันด้วยคําพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น;โดยปริยายหมายความว่า แกล้งทําให้คนอื่นเข้าใจผิด เช่น เล่นตลก. ว. ขบขัน, ที่ทําให้คนอื่นขบขันด้วยคําพูดหรือกิริยาท่าทาง เป็นต้นเช่นหนังตลก, เรียกผู้ที่ทําให้คนอื่นขบขันว่า ตัวตลก, เรียกเรื่องที่ทําให้ขบขันหรือเข้าใจผิดว่า เรื่องตลก.

  • ตลกคะนอง

    ว. อาการที่พูดหรือทําให้ขบขันด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒